Το Πάσχα στην Ελλάδα είναι μια εμπειρία που ακουμπάει όλες τις αισθήσεις. Είναι η λάμψη των κεριών, το «Χριστός Ανέστη» που αντηχεί παντού και οι μυρωδιές στο τραπέζι που στήνεται με ιεροτελεστία σχεδόν… θρησκευτική. Τι λείπει όμως από όλα αυτά; Η μπίρα.

Μα θα μου πεις, υπάρχει Πασχαλινή μπίρα; Η απάντηση είναι «όχι ακριβώς». Δεν υπάρχει κάποιο στιλ ειδικά αφιερωμένο στο Πάσχα, όπως έχουμε τις βαριές, πικάντικες Christmas ales που κυκλοφορούν κάθε Δεκέμβρη. Αλλά μήπως ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε: γιατί να μην υπάρχει; Γιατί να μη φέρουμε την craft μπίρα στο γιορτινό τραπέζι του Πάσχα;

Η μπίρα και η πίστη: Μια ιερή σχέση από τα παλιά

Όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο, η σχέση της μπίρας με τη θρησκεία δεν είναι απλώς υπαρκτή — είναι θεμελιώδης. Πολύ πριν τη μαζική παραγωγή και τις craft μικροζυθοποιίες, από τους πρώτους  που δοκίμασαν και  έβαλαν το νερό, τη βύνη και τον λυκίσκο σε ευλογημένα καζάνια, ήταν οι μοναχοί.

Στη μεσαιωνική Ευρώπη – και ειδικά στο Βέλγιο, τη Γερμανία και τη Γαλλία – τα μοναστήρια ήταν τα πρώτα εργαστήρια μπίρας. Όχι μόνο επειδή είχαν τον χρόνο και την υπομονή να πειραματιστούν, αλλά και γιατί ήθελαν να παράγουν ένα ασφαλές και θρεπτικό ρόφημα. Βλέπεις, το νερό δεν ήταν πάντα καθαρό, ενώ η μπίρα, με τη διαδικασία του βρασμού και της ζύμωσης, αποτελούσε ασφαλέστερη επιλογή.

Από μια άλλη οπτική, η μπίρα ήταν ο τρόπος των μοναχών να λαμβάνουν πολύτιμα θρεπτικά συστατικά τις μέρες της αυστηρής νηστείας. Με νηστίσιμες συνταγές, γεμάτες θερμίδες και γεύση, οι μοναστηριακές μπίρες έγιναν το «υγρό ψωμί» της νηστείας. Πλούσιες, με σώμα, γεμάτες χαρακτήρα και, το πιο σημαντικό, ευλογημένες με γνώση αιώνων.

Οι μοναστηριακές μπίρες σήμερα

Οι συνταγές εκείνες δεν χάθηκαν. Αντιθέτως, σήμερα αποτελούν έμπνευση για ολόκληρα ζυθοποιεία που συνεχίζουν την παράδοση των μοναχών – είτε πρόκειται για αυθεντικές Trappist μπίρες, που ακόμα φτιάχνονται σε μοναστήρια, είτε για abbey-style μπίρες, εμπνευσμένες από εκείνες τις εποχές.

Κοινά τους χαρακτηριστικά; Πολυπλοκότητα, έντονο άρωμα, δυνατές γεύσεις και αίσθηση ότι πίνεις κάτι με ιστορία. Είναι μπίρες που θέλουν να τις απολαύσεις, που σε προσκαλούν να τις γνωρίσεις, όχι να τις… πιείς βιαστικά. Επιπλέον αν κάνεις αυτό το λάθος μάλλον θα βρεθείς μεθυσμένος εκεί που δεν το περιμένεις, καθώς αυτού του τύπου οι μπίρες έχουν υψηλότερο αλκοόλ (μπορεί να φτάσει ακόμα και το 12%).

Μικροζυθοποιίες και Πασχαλινές μπίρες

Μικροζυθοποιοί σε Ελλάδα και εξωτερικό τολμούν να παίξουν με τα πασχαλινά αρώματα, φτιάχνοντας μπίρες περιορισμένης παραγωγής που μοσχοβολάνε…Οι μπίρες με μπαχαρικά είναι η ζυθοποιητική απάντηση στο “γιατί να μην δοκιμάσουμε κάτι αλλιώτικο φέτος;”. Εδώ μιλάμε για μπίρες που ξεφεύγουν από την πεπατημένη και ρίχνουν μέσα στο καζάνι… μαγεία: μαχλέπι, μαστίχα, φλούδα πορτοκαλιού, κανέλα, ακόμα και κάρδαμο ή κόλιανδρο! Το αποτέλεσμα; Ένα αρωματικό ταξίδι που θυμίζει Πάσχα, πασχαλινό φούρνο και βόλτα στο σπίτι της γιαγιάς, όλα σε μία γουλιά. Δεν είναι όλες γλυκές – κάποιες είναι ξηρές και παιχνιδιάρικες, άλλες μοσχομυρίζουν σαν να βγήκαν απ’ τον φούρνο μαζί με τα τσουρέκια.

Και παρόλο που τέτοιες μπίρες κυκλοφορούν συχνότερα τον χειμώνα ή τα Χριστούγεννα, ολοένα και περισσότεροι μικροζυθοποιοί τολμούν να τις φέρουν στην άνοιξη – και ναι, πολλοί βάζουν στοίχημα ότι το μαχλέπι πάει τέλεια με το πασχαλινό vibe. Πίνοντας μια τέτοια μπίρα νιώθεις σχεδόν σαν να τρως τσουρέκι σε υγρή μορφή (αλλά με ανθρακικό και attitude). Αν πέσει στα χέρια σου κάποιο πειραματικό batch από ελληνικό μικροζυθοποιείο με τέτοιο twist, άρπαξέ το χωρίς δεύτερη σκέψη.

Τι να πιούμε όμως το Πάσχα;

Όσο θεσπέσιες κι αν είναι οι μοναστηριακές μπίρες, ας το παραδεχτούμε: σε ένα ελληνικό πασχαλινό τραπέζι, με αρνί, κοκορέτσι, σαλάτες, τσουρέκια και κόκκινα αυγά που τσουγκρίζουν, ίσως δεν είναι όλες ιδανικές. Θες κάτι πιο ελαφρύ, πιο ξεδιψαστικό. Κάτι που να μπορεί να σε συνοδεύσει από το μεσημέρι μέχρι… το βραδάκι. Μια μπίρα για τη στιγμή που ο θείος που την είδε craft και ήρθε να κάτσει με τη νεολαία και αποφάσισε να ξεδιπλώσει τον πάπυρο με τις γνώσεις του για τις μπίρες. Παλιότερα μπορεί να έπινε προϊόντα πολυεθνικών αλλά πλέον δηλώνει «προχώ», έχει κατεβάσει το Untappd και βγάζει ψαγμένες φωτογραφίες το ποτήρι του με φόντο ψησταριά.

Κάπου εδώ είναι που έρχεται η  Lazy Mules Pilsner να σώσει την κατάσταση. Μια μπίρα που δεν χρειάζεται πυροτεχνήματα και καμπάνες για να σε πείσει. Αρκεί μια γουλιά.

Φρέσκια και ξεδιψαστική, είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να προσφέρεις στους καλεσμένους σου (ή στον εαυτό σου) για να ισορροπήσεις τα πασχαλινά λιπαρά, τα μπαχαρικά και την… ποσότητα.

Όχι απλώς μπίρα. Μια εμπειρία.

Το Πάσχα είναι μια γιορτή αγάπης, αναγέννησης και κοινής εμπειρίας. Είναι η καλύτερη στιγμή για να ξαναθυμηθούμε τη χαρά του να τρώμε μαζί, να μοιραζόμαστε, να γελάμε. Και ναι – να πίνουμε. Όχι για τη μέθη, αλλά για τη σύνδεση. Για εκείνο το «στην υγειά μας» που ακούγεται με νόημα, γύρω από ένα γεμάτο τραπέζι.

Μπορεί να μην υπάρχει επίσημο στυλ “Easter Beer“, αλλά η εποχή προσφέρεται για πειραματισμό. Ο καιρός είναι ιδανικός. Η παρέα έτοιμη. Οπότε φέτος, όταν ετοιμάζεις το γιορτινό τραπέζι, σκέψου πέρα από το κρασί και το τσίπουρο. Διάλεξε μια μπίρα που ταιριάζει στον χαρακτήρα σου, στον τόπο σου και στην παρέα σου. Δοκίμασε κάτι διαφορετικό. Στήριξε τοπικές ζυθοποιίες. Μια craft μπίρα στο Πάσχα δεν είναι απλώς «κάτι διαφορετικό». Είναι μια δήλωση. Ότι αγαπάς την παράδοση, αλλά δεν φοβάσαι να την εξελίξεις. Ότι ξέρεις να εκτιμάς το τοπικό, το χειροποίητο, το τίμιο.

Καλή Ανάσταση και… στην υγειά μας!